Τι είναι η αυτόνομη οδήγηση;
Ουσιαστικά η αυτόνομη οδήγηση είναι όταν ένα όχημα θα είναι σε θέση να εκτελεί όλες τις λειτουργίες μόνο του (παρακολούθηση περιβάλλοντα χώρου, πραγματοποίηση ελιγμών, λήψη αποφάσεων) χωρίς την ανάγκη επέμβασης και ύπαρξης ενός οδηγού.
Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο θα πρέπει πρώτα να περάσουμε από διάφορα στάδια.
Τα στάδια εξέλιξης της αυτόνομης οδήγησης:
Μηδενικό στάδιο:
Είναι το στάδιο στο οποίο βρίσκεται σήμερα η πλειοψηφία των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους. Ο οδηγός είναι υπεύθυνος για όλα καθώς το όχημα δεν μπορεί να εκτελέσει τίποτα μόνο του. Για παράδειγμα δεν μπορεί να φρενάρει, να πατάει γκάζι, να στρίβει κ.λ.π..
Πρώτο στάδιο:
Είναι το αμέσως επόμενο βήμα, μερικά αυτοκίνητα του σήμερα έχουν φτάσει σε αυτό το στάδιο αλλά συνήθως είναι οχήματα τα οποία έχουν μεγάλο κόστος αγοράς. Αυτά τα οχήματα διαθέτουν διάφορα συστήματα υποστήριξης του οδηγού που έχουν σαν βασικό τους στόχο να του κάνουν τη ζωή ευκολότερη αλλά ταυτόχρονα και πιο ασφαλή. Μερικά παραδείγματα τέτοιων συστημάτων είναι:
Σύστημα προειδοποίησης διατήρησης λωρίδας.
Σύστημα προειδοποίησης οχήματος στην νεκρή γωνία.
Σύστημα αυτοματοποιημένου βοηθητικού φωτισμού κατά την στροφή.
Σύστημα προειδοποίησης κόπωσης οδηγού.
Σύστημα φρεναρίσματος εκτάκτου ανάγκης.
Σύστημα διατήρησης ταχύτητας (Cruise control).
Δεύτερο στάδιο:
Εδώ είναι το σημείο όπου μπαίνουμε στα μονοπάτια της ημιαυτόνομης οδήγησης. Καθώς πλέον το όχημα μπορεί να αναλάβει κάποιες από τις λειτουργίες και να ελαφρύνει τον οδηγό από αυτές. Τέτοια οχήματα υπάρχουν και σήμερα αλλά και πάλι είναι αρκετά ακριβότερα και δεν απευθύνονται στον μέσο καταναλωτή. Μερικά από αυτά τα συστήματα είναι:
Σύστημα διατήρησης λωρίδας.
Σύστημα αυτόματης στάθμευσης.
Σύστημα οδήγησης πόλης (μέσα στην κίνηση) δηλαδή ξεκινά, σταματά μόνο του και κρατάει την λωρίδα.
Τρίτο στάδιο:
Η εξέλιξη όλων αυτών των συστημάτων συνεχίζεται και οδηγός πλέον υπάρχει για την διασφάλιση της ομαλής και εύρυθμης λειτουργίας του οχήματος. Αρχίζουμε και πλέουμε πλέον στα νερά της αυτόνομης οδήγησης. Το όχημα πλέον αναλαμβάνει την ενεργοποίηση των δεικτών αλλαγής κατεύθυνσης, μπορεί να αλλάξει λωρίδα κυκλοφορίας, μπορεί να προσαρμόσει την ταχύτητα του σε τέτοιο σημείο που να μπορεί να ακολουθεί την ροή της κυκλοφορίας. Όμως ο οδηγός πρέπει να είναι συνεχώς σε επιφυλακή να αναλάβει τα ηνία όταν το όχημα κρίνει ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της κατάστασης που συναντά. Κατά την δική μου άποψη αυτό θα είναι ένα αρκετά επικίνδυνο στάδιο γιατί ένας οδηγός που είναι αφηρημένος δύσκολα θα μπορέσει να πάρει την σωστή απόφαση την τελευταία στιγμή.
Τέταρτο στάδιο:
Σε αυτό το σημείο έχουμε μπει για τα καλά στο στάδιο της αυτόνομης οδήγησης. Το όχημα πλέον αναλαμβάνει πλήρως όλες τις λειτουργίες και αποφάσεις. Ο οδηγός θα μπορεί να ασχολείται με άλλα πράγματα όπως να διαβάζει, να γράφει στον υπολογιστή-tablet-κινητό του. Όμως εάν τα βρει σκούρα θα ζητήσει από τον οδηγό να παρέμβει όταν κρίνει ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει.
Πέμπτο στάδιο:
Πλήρης αυτόνομη οδήγηση, ο οδηγός πλέον είναι επιβάτης. Το μόνο που θα έχει να κάνει ο ιδιοκτήτης είναι να θέσει τον προορισμό και να δώσει την εντολή εκκίνησης. Από εκεί και μετά δεν κάνει τίποτε άλλο σε αυτό το σημείο το όχημα δεν έχει καν χειριστήρια (τιμόνι, γκάζι, φρένο, κλπ.). Σε αυτό το σημείο το όχημα έχει την πλήρη ευθύνη και όχι ο οδηγός, γι’ αυτό τον λόγο δεν χρειάζεται ο οδηγός να μην έχει πιει ή να έχει άδεια οδήγησης.